garfet
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus karfet gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g)
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | karfet |
| dre vlotaat | garfet |
| dre c'hwezhañ | c'harfet |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | digemm |
garfet /ˈɡar.fet/
- Furm kemmet ar verb karet pe karout en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
- War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :
- a) — [...], hag e c'hallfet komer da bried an hini ac'hanomp hon-zeir a garfet ar muiañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 18.)
- b) — Perak nann ? Pa garfet, ha d'ar c'hoari a garfet. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 45.)
- ch) — [...]. It gantañ d'ar foar ha goulennet outañ ar pezh a garfet, hag e ve mil skoed, hag e vo roet deoc'h ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 94.)
- c'h) "Me a bromet kement a garfet." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 42.)
- War-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa, da skouer :
- a) — Perak nann ? Pa garfet, ha d'ar c'hoari a garfet. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 45.)
- b) Gant tud ar ru am eus clewet :
Rac-se kit 'n ho bro, pa garfet. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 1, Pariz, 1890, 1971, p. 324.)