gorrekaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan gorrek hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at).

Verb

gorrekaat /ɡoreˈkɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : gorrekaet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Dont da vezañ gorrekoc'h.
   • Er 184-vet kilometrad, ouzhpenn ur bloaz hanter goude e veze ret c'hoazh d'an trenioù gorrekaat, mont goustadik. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 9.)
   • Gorrekaat c'hoazh a reas an tren ha chom a-sav. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 118.)
2. Gorrekaat da ober un dra bennak : ober un dra bennak gorrekoc'h.
   • Ne c'horrekaez ket da vale, evidout da goshaat. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 183.)

Gerioù heñvelster

• difonnaat
• goustataat

Gerioù enepster

• buanaat
• difraeañ
• hastañ

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat da vont gorrekoc'h.
   • <skouer.>

Troidigezhioù

• galleg : ralentir ^(fr)