hejañ
Brezhoneg
Verb
hejañ /ˈheːʒã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : hejet) (displegadur)
- Lakaat unan bennak/un dra bennak da fiñval gant nerzh dre gas anezhañ a bep tu.
- Hejañ a ra ar c'horf, gervel a ra ; ger ebet ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 201.)
- — [...] a c'hrozmole ar c'habiten en ur hejañ e letern da reiñ d'ar re oa er porzh da c'houzout o doa kavet ar c'horf. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 25.)
- Hejañ foenn, plouz
- — Arabat labourat re. Bremaik e teui ganin da hejañ plouz. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 36.)
- hejañ plouz da unan bennak
- Hejañ per
- <skouer.>