kanañ pouilh

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar verb kanañ hag an anv-kadarn pouilh.

Troienn verb

kanañ pouilh /Distagadur ?/

1. Kanañ pouilh da unan bennak : pouilhañ unan bennak
   • Unan deuz ar gwall verc'hed a gommansas ganthan,
     Da dont d'hen vituperi, da gana pouill d'ezhan, — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 2, Pariz, 1891, 1971, p. 126.)
   • Arnus a valloze neuze, hag a gane pouilh d'e vatez koz, o lâret d'ei e oa kiriek d'an dismegans grêt gant an dud d'ean ha d'e di, ha penôs e lakeje anean da vont da glask e vara. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 29.)
   • Ne chomas ket an hailhoned da c'hedal ar fest, met kana a rejont pouilh da vamm Yannig. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 237.)

Gerioù heñvelster

• gwalc'hiñ e benn (da un den)

Troidigezhioù

• galleg : chanter pouilles ^(fr) ; injurier ^(fr)