mallozhe
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar mallozh-, pennrann ar verb mallozhiñ, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | mallozhe |
| dre vlotaat | vallozhe |
| dre c'hwezhañ | digemm |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | vallozhe |
mallozhe /ma.ˈloː.ze/
- Furm ar verb mallozhiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer) :
- [...] ; an hini gozh a vallozhe hag a doue tennañ veñjañs a gement-se. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 171.)
- Arnus a valloze neuze, hag a gane pouilh d'e vatez koz, o lâret d'ei e oa kiriek d'an dismegans grêt gant an dud d'ean ha d'e di, ha penôs e lakeje anean da vont da glask e vara. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 29.)
Troidigezhioù
- galleg : (elle)/(il) blasphémait (fr) , jurait (fr) , maudissait (fr)