kemmadur dre c'hwezhadenniñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar kemmadur, an araogenn dre hag an anv-verb c'hwezhadenniñ.

Troienn

kemmadur dre c'hwezhadenniñ, pe kemmadur dre c'hwezhañ

1. kemmadur a c'hoarvez e brezhoneg er c'hensonennoù K, T ha P, anezho kensonennoù-tarzh kalet, hag a dro da C'H, Z, F, anezho kensonennoù-c'hwezh, war-lerc'h ar gerioù-mañ:
   • ar gerioù perc'hennañ-mañ (a zo ivez raganvioù-gour): ma/va, em, (d')am, he, hon, o,
     • ma zad, ( ha ma zro), ma fried, ma c'halon;
     • va zud,
     • em zi, em c'halon, em fenn,
     • d'am zad, d'am zro, d'am c'halon
     • he c'horf, hon c'hoan,
     • o c'halon, o-zri / o-zeir, o-fevar / o-feder;
   • ar gerioù niveriñ-mañ : tri/teir, pevar/peder, nav.
     • tri zra, teir faner, pevar zi, peder flac'h, nav c'hant
2. Ouzhpenn-se c'hoarvez c'hwezhadenniñ diglok ivez:

   • war-lerc'h ar ger-mell ar/ur :

   • toull ar c'hi;

   • war-lerc'h hor :

   • Ni zo debret hor c’hoan … — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 58.)

3. Direizhadennoù
   • Lun Fask, Sul Fask
   • Daou c'hant, daou farzh ...
   • leur-zi, war-zu
   • dour zomm