marzh

Gwelet ivez : marz

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) marth en henvrezhoneg, kerneveureg ha kembraeg o tont sanset eus al latin virtus, hag a vije bet un doareadel mad diwar ur c'hemmadenn.

Anv-kadarn 1

marzh /ˈmars/ gourel (furm vihanaat : marzhig, liester : marzhioù, marzhoù)

1. Tra pe zarvoud dreistnatur, estlammus ; burzhud, marvailh, moliac'h
   • « Arabat klask pelloc'h un anv da reiñ d'ho mab, a lavaras neuze an div vaouez da vamm ar bugel : grit MARZHIN anezhañ. Ne oufec'h ket dibab un anv a glotfe gwelloc'h eget hemañ gant marzh e c'hanedigezh. »
   • Seizh marzh ar bed
   • Ar ganevedenn a oa ur marzh evidon. An Here,p782.

1. Tra souezhus (distag diouzh e genarroud)
   • "distagañ komzou marzh "kroaz ar vretoned; 1920 (kontañ marvailhou)

Troidigezhioù

• galleg : merveille ^(fr) , prodige ^(fr)

Anv-kadarn 2

marzh /ˈmars/ hollek gourel

1. Souezh ; bamm, sebez
   • Ha n'eo ket marzh kement-se, rak daou zen dall, pa rankont en em heñchañ an eil egile, ne zaleont ket da gouezhañ o-daou war o fenn e foz an hent. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 11.)
   • N'eo ket marzh gwelet kement-se

Deveradoù

• marzhek, marzhel
• marzhenn
• marzherezh
• marzhoniezh
• marzhoniour
• marzhus

Gerioù kevrennek

• marzharvest

Troioù-lavar

• ober marzh : estlammiñ
• ober marzh war un dra bennak : estlammiñ ouzh un dra bennak

Troidigezhioù

• galleg : étonnement ^(fr) , surprise ^(fr)