mut

Gwelet ivez : mud, Mut

Brezhoneg

Etimologiezh

Kar d'ar ger kembraek mud. Amprestet digant al latin mūtus^[1]

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	mut
Derez-uheloc'h	mutoc'h
Derez-uhelañ	mutañ
Derez-estlammiñ	mutat

mut /ˈmyːt/

1. Na c'hall ket komz.
   • Al loened mut
   • mut evel un toull-bez, mut evel ur pesk.

     Pa dremenfet e-kichen ar c'hannerezed-noz, bezit didrouz ha mut ; ... . — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 29.)

   • chom mut

     [...] rak ar re-mañ n'int ket dall ha ne chomint ket mut. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 54.)

     Ret eo dezhañ chom mut, difennet krenn ma'z eo komz brezhoneg er skol. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 94.)

2. chom mut war un dra: tevel war un dra
3. Dilavar
   • Evel m'oa mud ar vro, e kargiz va fuzil, a ioa diskarg abaoue al lamm em boa great euz a vek va c'hordenn, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 140.)
   • - N'eus forz, penn mud, eme Ber, me 'rey d'ec'h hag e komzfet ! — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 50.)
4. mont d'an daoulamm mut : d'an daoulamm ruz.
5. ar gwentl mut : poan-gof vras

Deveradoù

• mud
• mudez

Troidigezhioù

• alamaneg : stumm ^(de)
• esperanteg : muta ^(eo)
• galleg : muet ^(fr)
• gresianeg : βουβός ^(el) (vuvόs)
• hungareg : néma ^(hu)
• ido : muta ^(io)
• italianeg : muto ^(it)
• japaneg : 聾唖 ^(ja) (rōa)

• nederlandeg : stom ^(nl)
• poloneg : niemy ^(pl)
• portugaleg : mudo ^(pt)
• rusianeg : немой ^(ru) (nemoï)
• saozneg : mute ^(en)  ; dumb ^(en)
• spagnoleg : mudo ^(es)
• ukraineg : німий ^(uk) (nimyï)

Gwelet ivez

• Ar pennad « mut » e-barzh Wikipedia

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 207.