plac'h-saout
Brezhoneg
Etimologiezh
Anv-kadarn
plac'h-saout /plaɣˈzɔwt/ benel (liester : plac'hed-saout)
- Plac'h a ziwall ar saout
- Heman a ioa krog e breac'h eur baotrezik a zek vloaz hanter, Glaodina ar Faou, a ioa plac'h-saout gand Laou ar Floc'h. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 144.)
- — [...]! » — Peuret o devo ar bradenn-ze brema zouden, hag ar plac'h-zaoud a lâro emberr, pa arrufont en eur vlejal ouz toull o c'hraou, ront evel barrikennou: « [...]! » — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 135.)
- Plac'h-saout e oa-hi en ur vereuri en parrez Brieg. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 33.)