skudell

Brezhoneg

Etimologiezh

Amprestet digant al latin izel : *scūtella, furm vihanaat scūtum.^[1]

Anv-kadarn

skudell /ˈskyːdɛl/ benel (furm vihanaat : skudellig, liester : skudelloù, skudilli)

1. Endalc'her kleuz e metal, e koad pe e pri a dalvez da lakaat soubenn pe boued
   • N'am-eus ket bet nag eur skudell nag eul loa biskoaz euz ti ma zad, ha gand-se ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 86.)
   • Ma skudell a zo torret he skouarn — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 476.)
   • War e ali e vo e tilezint kement tra a garent evit klask AR GRAAL SANTEL ; ar skudell brizius a zalc'has, gwechall, gwad ar Salver. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 16.)

Deveradoù

• skudellad
• skudeller

Gerioù kevrennek

• skudell-dorzh
• skudell-dour

Troioù-lavar

• na vezañ kompez ar skudell gant unan bennak : na vezañ reizh ar justis en e geñver

Troidigezhioù

• alamaneg : Eßnapf ^(de) , Teller ^(de)
• esperanteg : pelveto ^(eo)

• galleg : écuelle ^(fr)
• saozneg : (eating-)bowl ^(en)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 244.