sodiñ
(Adkaset eus sodet)
Brezhoneg
- Diwar an anv-kadarn sod hag al lostger -iñ.
Verb
sodiñ /ˈsoːdĩ/, verb gwan ha verb emober (anv-gwan-verb : sodet) (displegadur)
I. verb gwan
- Treiñ/mont sot, trelatiñ:
- Peadra a vez da sodiñ — (TBP?, p. ?.)
- Job a oa mezo hag a skrigne e zent en noz-mañ ken e oan prest da zodi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 478.)
- Arru on prest da zodi gand an amzer-mañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)
- Sodiñ a ra (trelatiñ a ra). — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 282.)
- Mont e kounnar ruz:
- Krog out da zodi adarre ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 128.)
- Pa grog hennez da zodi e torr toud an traou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)
- Darbet e oa dezañ beza sodet pa oa divennet outa eva gwin. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)
- Pennfolliñ
- Pa ne oan ket sodet en deiz-se bepred ne sodin ket biken. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)
- Mont diroll (diwar-benn an amzer, an avel)
- Krog eo an amzer da zodi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)
Troioù-lavar
- sodiñ gant unan bennak, sodiñ gant un dra bennak : bezañ troet gant unan bennak/un dra bennak, douget dezhañ betek koll e skiant.
II. verb kreñv eeun
- Lakaat (unan bennak) da dreiñ sot, genaouek.
- Lakaat (unan bennak) da grediñ traoù diboell ; gennañ unan bennak
- Ar merhed a veze o sodi anezi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)
- Lakaat unan bennak da goll e greñv warnañ e-unan, da fuloriñ, da bennfoliñ
- Ar vugale n’eo ket diaes sodiñ anezho — (TBP?, p. ?.)
Gerioù kevrennek
- An hini a vez sod a vez sodet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 315.)