Brezhoneg

  Etimologiezh

Eus tar- ha lipat.


  Verb

tarlipat /tarˈlipːat/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : tarlipet) (displegadur)

  1. Tremen an teod war un dra bennak
  2. (Dre hevelebiezh) Dont da stekiñ ouzh ar ribl goustadik-tre (diwar-benn ar mor, ar stêrioù)
    • A-hend-all, e ra he zammig tizh, er ganol toullet ganti el lec'hid kaledet, e-mesk ar pikoù broenn, an drez hag al linad, hag o tarlipat ar mein plat uzet, evel ma lavarer, gant pennoù-daoulin ar c'houezerezed. — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 41.)

Troidigezhioù