Brezhoneg

  Etimologiezh

Eus debre gant ur c'hemmadur dre vlotaat (d > z)

  Furm verb

Kemmadur Furm
hep debre
dre vlotaat zebre
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tebre
amreizh tebre

zebre /ˈzeː.bre/

  1. Furm ar verb debriñ pe dibriñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Daou, ar re hardian, Jojo hag ar Pôtr-ru, a grapas er weenn, darn abafoc'h, finoc'h marteze, a guntuilhe hag a zebre spezard, kastrilhez da c'hortoz ar per; darn all gant ar merc'hed a azeas war ar voger. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 27.)
[...] e-kichen ur plac'h yaouank kozh krammennek a zebre ouzh un daol hec'h unan bemdeiz, eveltañ. — (Ronan Huon, Ar Gwennili-mor, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 408.)
Ma zad-koz a zebre yod tomm-bero. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 559.)


Italianeg

  Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn « zebra » hag « -e », unan eus merkoù al liester en italianeg.

  Furm anv-kadarn

zebre /ˈd͡zɛ.bre/ benel

  1. Roudenneged pe Roudenneien pe Zebred, liester an anv-kadarn zebra.