arvestiñ
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
arvestiñ /arˈvestĩ/ verb kreñv dieeun (displegadur), hag ivez arvestal.
- Chom da sellout:
- Snape ne gredje ket ober droug dezhañ ma oa Dumbledore oc'h arvestiñ. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 230.)
- Arvestiñ ouzh den pe tra : sellet gant bam hag evezh ouzh unan bennak/un dra bennak
- Bugale en o dilhad gouronkañ ha diarc'hen o doa dilezet o c'hoarioù war an traezh evit arvestiñ a-dost ouzh an disparti. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 412.)
- Eus al lies bras a dud a oa oc'h arvestiñ ouzh an taol-kaer-se e pignas war-du an oabl ur youc'hadenn a estlamm. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 60.)
- Arvestiñ a ra oute, ur mousc'hoarzh peg war e vuzelloù ha ne bar ouzh den hag ouzh an holl war un dro. — (Pétros Márkaris, lakaet e brezhoneg gant Alan Botrel, Na baeit ket!, An Alarc'h Embannadurioù, 2014, p. 16.)
- Arvestiñ ouzh den pe tra : sellet ouzh un abadenn, ur film, hag all
- Arvestiñ ouzh : sellet pizh ouzh unan bennak/un dra bennak ; eveshaat, spiañ evit gouzout hiroc'h diwar-benn unan bennak/un dra bennak.
arvestiñ /arˈvestĩ/ verb kreñv eeun (displegadur)