liard
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
liard /ˈliːart/ gourel (liester : liarded, liardoù)
- (Gwechall) Pezh moneiz a dalveze ur c'hard eus ur gwenneg
- Pa zistroit, goude an oferenn, ho kalonoù a frailhfe, mar ve (?) ret deoc'h reiñ ul liard d'ar beorien a zo e-kichen dor an iliz ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 104.)
- Evit an tad da vezañ avarisius, avarisiusoc'h c'hoazh e oa ar mab, a vije marvet, mar vije (?) bet kollet dezhañ ul liard. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 106.)
- — Ne lakin ket ul liard ouzhpenn, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 173.)
- Mevelien ar vro-mañ ne dalvezont ket daou liard toull! — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 207.)
- (Dre astenn-ster) Sammad arc'hant dister-tre:
- ul liardig, ul liard toull.
Deveradoù
Troioù-lavar
- koustañ, talvezout ul liard toull : talvezout netra
- ober ul liard gaou ouzh unan bennak : ober an disterañ gaou ouzh unan bennak
- paeañ blank ha liard : paeañ penn-da-benn
- Bonjour, Madam'
Daou liard an tamm,
Daou liard an oñs,
Hag ho fri em foñs ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 367.)