ma c'hell

ma c'hell (pe ma c'hall)

1. Troienn war-lerc'h an derez-uhelañ:
   • gwashañ ma c'hell
   • gwellañ ma c'hell

   • — « [...]. Me va unan, daoust ha n'oun ket pinvidik, a zikouro ivez gwella ma c'hellin da veva ha da wiska ar paotr. — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 45.)
   • Labouromp gwellañ ma c’hellimp hep ober van eus an dud dibreder n’o deus ken micher nemet ka(v)out abeg e kement a ra ar re all. MAVR X
   • — [...] c'hwi a deuio en-dro, hag a raio guella ma c'hellfot en eur fiziout e Doue. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 271.)
   • « [...]. Klevit ganin ; gwellañ ma c'hellin e rin, [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 133.)
   • « [...], ha flour anezhañ gwellañ ma c'helli, evit klevout gantañ e pelec'h emañ e nerzh. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 141.)
   • ... gra gwellañ ma c'helli dezhañ ... — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 142.)
   • hirañ ma c'hell
   • pellañ ma c'hell