pignat gant un dra bennak
Brezhoneg
Etimologiezh
Troienn verb
pignat gant un dra bennak /Distagadur ?/
- Mont uheloc'h a-hed un dra bennak (un diri, un diribin, un hent, ur skalier, ur skeul) serzh pe sershoc'h
- [...] a echuas Mazoïg, o pignat gant an diri, e-pad ma tiskorde ar plac'h da c'hoarzhin, [...] — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 37.)
- Kalon Bimbochet a c'hourlammas en e greiz pa welas eun engroez tud o pignat gant an diri a gase da sal ar brezegenn. — (Roparz Hemon, An Aotrou BIMBOCHET e BREIZH, Skridoù Breizh, eil emb. 1942, p. 77.)
- Hag an daou vezvier o pignat gant an hent meinek ha digompez a gemere an aer tristañ ma oa er bed. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 18.)
- Seven a bignas gant ar skeul vurzudus, ar wespedenn o nijal dirazañ, ken a zigouezjont e ti ar roñfl. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 37.)
- [...], anvet war an taol da zrouiz, hep pignal pazenn ha pazenn gant ar skeul-renk, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 278.)
- Edo ur c'harr o pignat du-hont gant an hent. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 41.)
- Rivanon, o pignat gant diribin an dorgenn, goustad, evel gwall sammet, a chomas harpet e hanter hent. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 63.)
- − Ac'han, c'hwi eo, Otto ? e c'houlennis digant an Alaman Fuchs, o pignal da eizh eur gant diri an dunetez evit mont ouzh rod ar stur e-lec'h al levier stribourzhad. — (Jarl Priel, OLGA, Al Liamm niv. 69, Gouere-Eost 1958, p. 257.)
- Hag eñ pignat gant an diri, berr warnañ, bountañ war an nor wer ha mont en ti. — (Goulc'han Kervella, Lara, Al Liamm, 1989, p. 98.)