diwallo

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar diwall-, pennrann ar verb diwall, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

diwallo /diˈwalːo/

1. Furm ar verb diwall e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar raganv-gour renet da, ar rannig-verb a da skouer) :

Lestrig, digor prim da ouelioù,
Dinec'h, nij skañv dreist ar c'hoummoù
Mestr-bras ar mor da ziwallo
'Kreiz ar c'herreg, an arneo. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 28.)

— Doue hag ar Verc'hez a ziouallo ac'hanot, Ian, her c'hredi a ran; mez red e vezo d'id ive lakaat da oll-skiant da c'hoari. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 113.)

• Gant ur c'hemmadur dre galetaat (war-lerc'h ar raganv-gour renet ho da skouer) :

« Doue ho tiwallo atao, roue meur, c'houi hag ar rouanez, hoc'h itron. [...]. » — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 35.)

« Pa rankin ho kuitaat da vat, e roin deoc'h ur bizoù-hud ho tiwallo ouzh ar riskl a zoujit. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 121.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) défendra ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) gardera ^(fr) , veillera ^(fr) (sur)
• galleg : (elle)/(il) protégera ^(fr)