klouaraat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan klouar hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

klouaraat /kluaˈrɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : klouaraet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Dont da vezañ klouar
   • Yen-ki e oa, kalz yenoc'h eget ma vez bremañ rak, war a lavar ar re gozh, eo cheñchet an amzer abaoe ha deuet da glouaraat ha da vezañ gleborek. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 13.)
   • Pa vez klouareet an dour, ar soavon a grog dioustu. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 282.)
2. (dre skeudenn-lavar) Dont da vezañ bihan e c'hred, e virvidigezh
   • [...], eo netra ken nemet abalamour m'eo deuet ho feiz da glouaraat, kement ma n'hellit mui kompren komzou Hor Salver : [...] — (Tad Medar, Diwar c'hoarzin..., Ar Vuhez Kristen, Rosko, 1945, p. 180.)
3. Mont er-maez evit analañ an aer distan

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat un dra bennak tomm da vezañ klouar, un dra bennak yen da vezañ klouar
2. (dre skeudenn-lavar) Lakaat gred, birvidigezh (unan bennak, un dra bennak) da zigreskiñ

Troidigezhioù

• galleg : tiédir ^(fr)

Gwelet ivez

• en em glouaraat
• klouarañ