selaou

Brezhoneg

Selaou trouz ar mor. (1)

Kardinaled o selaou dirak un nor. 1895.

Etimologiezh

(Verb) (1499) Sezlou er C'hatolikon^[1]. Da geñveriañ gant ar ger kerneveurek golsawas, dezhañ ar memes ster. Etimologiezh diasur^[2].

(Furm-verb) Savet diwar « selaou- », pennrann ar verb « selaou », hep dibenn-ger.

Verb

selaou /ˈseːlɔw/ /ˈʃeːlɔw/ ; verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : selaouet). (displegadur)

1. Teuler evezh evit klevet.
   • Dalc’het a-walc’h e voe arre warne, evit ober dezhe chom, met ne selaoujont ket an dro-mañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 140.)
   • Ha kaer an neus breman selaou, sioulder an drêzenn nʼeo torret nemet gant trouz ar mor o frega war an trêz. — — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 124.)
   • Lom a lakaas e skouarn ouzh gwerenn ar prenestr da selaou. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 62.)
   • Ne selle mui, mes selaou a rae gant e ziv skouarn ha gant peder en dije selaouet mar en dije bet. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 64.)
   • - Berr e kavi da amzer. Selaou du-hont... — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)

   selaou pizh

2. chom da selaou
3. Selaou ober un dra
   • Didostait kozh ha yaouank, didostait da glevet Da selaou kanañ ur son a zo nevez savet.
4. Selaou traoù (kanaouennoù, kontadennoù, kuzulioù ub):
   • Mar plij ganac'h a selaoufet
     Ur werz a zo newez savet ; — (Fañch an Uhel, Gwerziou Breiz-Izel 1, An Oriant, 1868, p. 80.)
   • — [...] : « sede tud amañ, leizh an ti anezho, ha ne ne badfent ket da selaou marvailhoù kaer ar vro ma krenfent gant ar riv ; [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 7.)
   • Gras d'imp da chilaou gant evez kelennadurez hon breur, ar Maro. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 58.)
   • Ya ! aotrou Job, prim on hiziv, ha skuizh on aet o selaou sotonioù an dud vezv. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 20.)
   • [...] ; pell ac'hano, ha kerkent ha ma c'hellas kaout un tammig anal e krogas d'ober : miaou ! miaou ! ma oa un druez selaou anezhañ. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 65.)
   • C'hoant a zeuas da Rivanon diskenn betek goueled an draonienn evit selaou mouskan ar wazhig [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 64.)
   • Selaou ur sonenn, un ton, Brezhoneg ar Skorf 39
5. Selaou pedenn ub
   • Kaout a rae d’an dud paour e selaou Doue o fedenn..., — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 34.)
   • Doue, mad ha trugarezuz, en doa selaouet va feden. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 45.)
6. Selaou tud pe loened:
   • ... selaou ac'hanon. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 158.)
   • Aotraunez hag itronezed a deu d'o selaou er prenestroù, hag a daol arc'hant dezhe. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 97.)
   • Me lavar me, ma talv ar boan selaou ac'hanon, me lavar, ma 'z eo bet laket va fôtred e rank an azenned, me lavar n'eus da damallout nemet ar... person ! — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 35.)
   • — « Sebezet oun, Laouig, ouz da zelaou. [...]. » — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 57.)
   • ... ha kerkent ha ma c'hellas kaout un tammig anal e krogas d'ober : miaou ! miaou ! ma oa un druez selaou anezhañ. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 65.)
   • Goude an deiz-se or-beze ar skïant da zelled en-dro deom hag-eñ ne veze den o selaou ahanom. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 472.)
7. selaou tud pe loened oc'h ober tra pe dra
   • Selaouit anezañ o krozal d'e vab. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 208.)

   selaou mouilc'hi o foerat

selaou ouzh verb kreñv dieeun

1. Reiñ e c'houlenn da unan bennak.
2. Selaou ouzh pedenn ub
   • — [...], ha Doue a zelaouo ouc'h hor peden. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 229.)
   • « M'hoc'h eus levezon en Neñv, ma selaouer ouzh ho pedennoù en Neñv, goulennit ma vevin. » — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 284.)
3. Selaou ouzh ub: ober diouzh ali pe urzh unan bennak, ober evel ma lavar den pe zen.
   • Selaou ouzh ho maouez. — (Joakim Gwilhom, Livr el labourer, Gwened, 1849, p. 30.)
   • Selaou doc'h tud , Brezhoneg ar Skorf, 39
   • Na selaouit ket doc'h hennezh. — (EEBR 1974-1975, p. 230.)

Stummoù all

• selaouat

Deveradoù

• abadenn-selaou
• selaouell

• selaouennañ
• selaouennva

• selaouer
• selaouerezh

• selaouidigezh

Troioù-lavar

• chom da selaou
• selaou mouilc'hi o foerat
• selaou pizh

Troidigezhioù

Teuler evezh evit klevet (1)

• alamaneg : horchen ^(de) , zuhören ^(de)
• esperanteg : aŭskulti ^(eo)

• galleg : écouter ^(fr)
• italianeg : ascoltare ^(it)
• kembraeg : gwrando ^(cy)
• saozneg : to listen ^(en)
• spagnoleg : escuchar ^(es)

Reiñ e c'houlenn da unan bennak

• galleg : écouter ^(fr) , exaucer ^(fr)

Furm verb

selaou /ˈseːlɔw/

1. Furm ar verb selaou e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
2. Furm ar verb selaou en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
   • ... ; selaou ac'hanon. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 158.)
   • Selaou, va mab, gourc'hemenn ur mestr, ha digor d'e glevout skouarn da galon. — (Sant Benead - Reolenn ar venec'h, Studi hag Ober, 1974, p. 3.)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Ar c'hCatholicon, troet gant escouter.
• ^[2] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 245.

Anv-kadarn

selaou

1. Ober ur selaou.