antren

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

antren /ˈãntrɛn/ verb gwan (anv-gwan-verb : antreet) (displegadur)

1. Tremen eus an diavaez d'an diabarzh, mont e-barzh ul lec'h kloz pe vevennet strizh
   • Antren a ra hag e wel un den kozh e-unan e-tal an tan. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 159.)
   • Hemañ a spontas, o welet un aotrou gwisket ken kaer oc'h antren en e lochennig paour. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 159.)
   • A-rôk an hanter vare, an tarziou-mor a frege war ar Vran a beb a du d'ar Gwennili, enk meurbed ar ganol evit antren er porz, eus a gichen ar Garreg-Kouet betek beg ar Roc'h-Danvad. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 107.)
2. (Difetis) Mont don en un dra bennak

Stummoù all

• antreal

Troioù-lavar

• antren en e Ankoù : bezañ e par ar marv
• antren eus : dont en-dro eus

Divinadelloù

• Petra a rez a-raog antren en ti ? - Tostaad dezañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 329.)

Troidigezhioù

• galleg : entrer ^(fr)