servijañ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Meneget er Sacré collège de Jésus (1659): ſeruicha, seruicha.[1]
- Savet diwar an anv-kadarn servij hag al lostger -añ.
Verb
servijañ /sɛrˈviːʒã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : servijet) (displegadur)
- Servij un den, ur vro : labourat evito.
- « [...]. Ha plijout a rafe d'eoc'h, va niz, komz diwar va fouez da aotrou person ar barrez, ha lavarout d'ezañ e karfen mont d'e servija, da vevel, da jardiner, pe da gloc'her. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 43.)
- Katell, pa ne oa mui netra ouz he derc'hel er bed, a yeas da hospital Jen, hag eno, epad meur a vla, e servijas ar re glanv, gant evezded ha teneredigez eur vamm ; [...]. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 639.)
- — Mewel ha mates d'am servija,
Mar ben-me itron ann ti-ma ! — (Fañch an Uhel, Gwerziou Breiz-Izel 2, An Oriant, 1874, p. 232.) - Servijañ a rin Fostus keit ha ma vevo, ma fell dezhañ gwerzhañ e ene. — (Roparz Hemon (diwar Chr. Marlowe), Fostus an doktor daonet in Pemp pezh c'hoari berr, Skridoù Breizh, Brest, 1944, p. 98.)
- Servij boued, evaj da unan bennak : reiñ an dra-se da unan bennak
- Lakaat boued en asied unan bennak, pe evaj en e werenn pe e das.
- « Va niz, petra a vo servijet d'eoc’h d'ho koan ? [...]. » — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 31.)
- « [...]. Ma hoc'h eus c’hoant, evelato, e servijin d'eoc'h mel fresk, ar mel gwella a gaver er vro. » — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 32.)
- — « [...]... Respontit 'ta, pe kemerit bep a volenn: ar varrikenn sistr a zo aze, gouzout a rit, e-tal ar gwele. Kemerit hoc'h-unan, peogwir n'on ket evit servijañ ac'hanoc'h. [...]. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 29.)
- Servij en arme : bezañ soudard
- Servij da un dra bennak : bezañ talvoudus da ober un dra.
- en em servijañ
Gerioù heñvelster
Deveradoù
Troidigezhioù
- ↑ Le Sacré collège de Jésus, divisé en cinq classes, où l'on enseigne en langue armorique les leçons chrétiennes..., Julien Maunoir (1606-1683), lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.