dorn
(Adkaset eus dourn)
Brezhoneg
Etimologiezh
- Testeniekaet en henvrezhoneg (durn).
- Meneget er C'hatolikon.
- Da geñveriañ gant ar gerioù dwrn en kembraeg, dorn en kerneveureg hag en iwerzhoneg, durnos en galianeg.
Anv-kadarn
dorn /ˈdɔrn/ gourel (daouder : daouarn, daou zorn; — liester : dornioù)
- (Korfadurezh) Rann eus korf an den zo e penn ar vrec'h; pemp biz zo ouzh an dorn.
- An dorn mat hag an dorn fall: an dorn dehou hag an dorn kleiz.
- Ha me o tapout ma botoù em dorn ha da garzhañ fonnusañ ma c’hallen. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 163.)
- Gant ma dorn mat ez on akuit a-walc’h, met gant ma dorn fall ne ziverran mann. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 157.)
- bizied an dorn, kein an dorn, palv an dorn, meilh an dorn.
- (Dre astenn-ster) Meilh-dorn.
- reiñ un taol dorn
- an daou zorn:
- Hag e tigore he genou kement ha ma daou zorn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 26.)
- tuadur
- An hent-se zo ez torn dehou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 134.)
- lezel an dorn gant ub
- reiñ dorn, reiñ an dorn da ub : reiñ skoaz, skoazell.
- reiñ un taol dorn
- teurel an dorn war udb
- rann eus ur mekanik:
- Dorn ar wenterez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 135.)
- Dorn ar harr (da neza). — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 135.)
Gerioù heñvelster
- leuñv (en henvrezhoneg)
Deveradoù
Troioù-lavar
- bezañ an dorn gant unan bennak : bezañ tro unan bennak da c'hoari (er c'hoari gartoù)
- ez torn
- kouezhañ e veud en e zorn
- kouezhañ e viz en e zorn
- ober dorn da unan bennak
- ober an dorn : ingalañ ar c'hartoù (er c'hoari gartoù)
- reiñ an dorn, reiñ dorn
- sec'hañ an eil dorn gant egile
- stardañ e zorn da unan bennak
- An hini a zalc'ho an askorn
A yelo ar c'hi war-lerc'h e zorn. - Gwell eo karantez leizh an dorn
Evit madoù leizh ar forn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 312.) - — Gwelloc'h karantez leizh an dorn
Eget aour melen leizh ar forn. — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 93.) - Skoed em dorn a dalv din-me
Muioc'h eget daou o vale. - Teod hir, dorn berr.
Troidigezhioù
- afrikaans : hand (af)
- alamaneg : Hand (de)
- albaneg : dorë (sq)
- ainoueg : tek (*) , tekehe (*)
- arabeg : يَد (ar) (yad)
- bambara : bolo (*)
- daneg : hånd (da)
- esperanteg : mano (eo)
- euskareg : esku (eu)
- faeroeg : hond (fo)
- finneg : (dorn) kämmen (fi) , (dorn, brec'h) käsi (fi)
- frizeg : hân (fy)
- galizeg : man (gl)
- galleg : main (fr)
- gresianeg : χέρι (el) (khéri)
- hebraeg : יָד(he)
- henhebraeg : יָד(*)
- hensaozneg : hand (ang) , hond (ang)
- hungareg : kéz (hu)
- ido : manuo (io)
- inuktitut : ᐊᒡᒐᒃ (iu) (aggak)
- islandeg : hönd (is)
- italianeg : mano (it)
- iwerzhoneg : lámh (ga)
- japaneg : 手 (ja) (te)
- jorjianeg : ხელი (ka) (xeri)
- katalaneg : mà (ca)
- kembraeg : llaw (cy)
- kerneveureg : dorn (kw)
- kinyarwanda : ganza (rw) (ikiganza)
- koreaneg : 손 (ko) (son)
- latin : manus (la)
- limbourgeg : hand (li)
- lituaneg : ranka (lt)
- malayseg : tangan (ms)
- mayaeg Yucatán : k’ab (*)
- nederlandeg : hand (nl)
- norvegeg : hånd (no)
- papiamento : man (*)
- perseg : دست (fa) (dast)
- poloneg : ręka (pl)
- portugaleg : mão (pt)
- roumaneg : mînă (ro) (aussi, mână (ro) )
- rusianeg : рука (ru) (rouka)
- sámi an Norzh : giehta (*)
- sañskriteg : हस्त (sa) (hasta)
- saozneg : hand (en)
- sinaeg : 手 (zh) (shǒu)
- skoseg : làmh (gd)
- sranan : anu (*)
- spagnoleg : mano (es)
- svedeg : hand (sv)
- swahili : mkono (sw)
- tagalog : kamáy (tl)
- tchekeg : ruka (cs)
- tchetcheneg : куьг (*)
- tsolyáni : yádhikh (*)
- turkeg : el (tr)
- vietnameg : tay (vi)
- zouloueg : isandla (zu)
meilh-dorn