ganin

Brezhoneg

Etimologiezh

Furm araogenn : → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Furm-verb 1 : savet diwar gan-, pennrann ar verb genel, hag an dibenn-ger -in.

Furm-verb 2 : eus kanan gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g).

Furm araogenn

Gour	Furm
U1	ganin, ganen
U2	ganit, ganez
U3g	gantañ
U3b	ganti
L1	ganeomp, ganimp
L2	ganeoc'h
L3	ganto, gante
D	ganeor

ganin /ɡãˈnĩːn/

1. Furm an araogenn gant, displeget er c'hentañ gour unan.
   • Deus ganin. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 179.)
   • Pokad da hennez ? Gwell e ve ganin pokad d'eur porhell ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 425.)
   • « Jezus va Salver ! Petra 'zo c'hoarvezet ganin ? » a c'harmas ar plac'h yaouank, [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 19.)
2. Bezañ ganin (diwar-benn ar madoù, an traoù piaouet pe get evit ur pennad).
   • Me a vez ma arhant ganin em godell dindan. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 134.)
   • Me n'eus gwenneg ebed ganin. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 187.)
   • — Piv zo aze ? a daolas Hagrid. En em ziskouezit ! Un arm zo ganin. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 260.)

Stummoù rannyezhel

• ganen
• genin

Gerioù kevrennek

• diganin
• ganin-me

Troidigezhioù

• galleg : avec moi ^(fr)

Furm verb 1

Kemmadur	Furm
hep	ganin
dre vlotaat	c'hanin
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	kanin
amreizh	c'hanin

ganin /ˈɡãːnĩn/

1. Furm ar verb genel e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.

Furm verb 2

Kemmadur	Furm
hep	kanin
dre vlotaat	ganin
dre c'hwezhañ	c'hanin
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

ganin /ˈɡãːnĩn/

1. Furm kemmet ar verb kanal pe kanañ pe kaniñ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.