gwennaat
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | gwennaat |
| dre vlotaat | wennaat |
| dre c'hwezhañ | digemm |
| dre galetaat | kwennaat |
| amreizh | wennaat |
gwennaat /ɡɥɛ'nɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : gwennaet) (displegadur)
I. verb gwan
- Dont da vezañ gwennoc'h (diwar-benn an traoù)
- <skouer.>
- Dont da vezañ gwenn pe wennoc'h (diwar-benn neuz an dud klañv)
- Te, 'vat a zo gwenneet ! Evid te a zo bet klañv ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 204.)
- Dont da vezañ gwenn (diwar-benn blev an dud, blevenn al loened)
- <skouer.>
- Sec'hañ (diwar-benn ar geot, an edeier)
- Ar herh a wenna. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 204.)
- (Ent strizh) Dareviñ
- <skouer.>
- Sevel ; goulaouiñ (diwar-benn an deiz)
- <skouer.>
- (Dre astenn-ster) Bezañ sklêrijennet gant gouloù an deiz
- Etre delioù ar c'hegid, Yun a welas ar stêr o wennaat, o lugerniñ. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 40.)
- (dre skeudenn-lavar), (Pemdez) Treiñ a-du gant mennozhioù politikel an tu dehou goude bezañ bet dalc'hiad an tu kleiz
- <skouer.>
II. verb kreñv eeun
- Lakaat (un dra bennak) da vezañ gwennoc'h
- An aotrou Levot, en e levr, hervez va c'hredenn-me, a zo demdost a-du gant ar Republikaned ; zoken en deus evel un tamm c'hoant da wennaat lod eus an traoù kriz o deus graet er vro, hag eve1ato, n'eo ket evit nac'h o deus graet gwall draoù. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 154.)