digante
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm araogenn
| Gour | Furm |
| U1 | diganin, diganen |
| U2 | diganit, diganez |
| U3g | digantañ |
| U3b | diganti |
| L1 | diganeomp, diganimp |
| L2 | diganeoc'h |
| L3 | diganto, digante |
| D | diganeor |
digante /diˈɡãnte/
- Furm an araogenn digant, displeget en trede gour lies
- Gant ar verb degemer
- Bepred ne zigemere netra digante nemet da goulz pred, evit ober dezhe plijadur, un aval-douar pe zaou, diouzh ar pothouarn. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 85.)
- Gant ar verb goulenn
- Mont a ra ar roue da welet Fantig da di he zad hag he mamm, ha d'he goulenn digante da bried. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 94.)
- — [...], hag holl e spontent hag ec'h aent kuit, pa c'houlennen digante ma liñsel, dre na gredent ket kregiñ enni evit he reiñ din. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 81.)
- Piladeg a vije alïes etre ar bôtred. Ar re-man, pa deuent d'ar gêr, drastet ha diframmet o dilhad, pa vije goulennet digante penôs o devoa grêt evit o frega, a damalle anê, gwir pe c'haou, da Vilzig. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 58.)
- [...], hag o c'houlenn digante an doare eus o baleadenn. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 112.)
- [...] : aon o defe bet kent, moarvat, he defe goulennet Matriona un tamm sikour digante. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 37.)
- Alies e vije goulennet digante, kement ha farsal :
"pegoulz e vo an eured ?" — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 16.)
- Gant ar verb kemer
- Ur vaouez kozh, n'he devoa bugel ebet, hen komeras digante, hag a savas anezhañ evel he mab. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 131.)
- Ur plasenner [...] hag a gemeras digante ur skodenn hervez ar c'hustum evit ur stal a eizh metrad hed. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 40.)
- Gant ar verb kouezhañ
- — Ar re-se a zo tud bet en oferenn, ha n'o deus pedet nemet un tammig, hag o delioù lore a zo kouezhet digante 'lec'h m'o deus ankouaet o Doue. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 160.)
- Gant ar verb lemel
- Esaeañ a ra lemel digante ar pod. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 144.)
Troidigezhioù
- galleg : (fr)