Brezhoneg

  Etimologiezh

Savet diwar « tenn » hag an dibenn-ger « -añ ».
Meneget er C'hatolikon (tennaff).
Da geñveriañ gant ar verboù tynnu en kembraeg, tenna en kerneveureg.

  Verb

tennañ /ˈtɛnːã/ (displegadur)

  1. Lemel un dra eus ul lec'h : legumaj (irvin, patatez, potaj) eus an douar, un dant eus ar genoù.
  2. tennañ un den eus ul lec'h, ur bugel eus ar skol :
  3. tennañ un den pe un dra eus ar boan, eus ar baourentez, eus an nec'hamant:
  4. tennañ un dra bennak (arc'hant, ...) eus un dra
  5. Tennañ mein eus an douar, eus ur vengleuz
  6. Tennañ un dra bennak digant unan bennak
  7. Tennañ gwad, un dant, ur vronn, da ub, digant ub
  8. Tennañ poltred ub
  9. Tennañ plouz pe foenn eus ur bern
  10. tennañ un dra bennak digant unan bennak
  11. tennañ un dra bennak da unan bennak : digant un den
  12. tennañ plouz berr, ar blouzenn verr
  13. tennañ ar bilhed
  14. tennañ e alan
  15. tennañ an teod war ub
  16. tennañ da ub, da udb
  17. tennañ da vras
  18. tennañ d'ar sord
  19. tennañ e lagad, e selloù, e soñj, diwar unan bennak pe un dra bennak :
  20. en em dennañ
  21. pa gomzer eus armoù
    tennañ gant ur wareg, gant ur fuzuilh
    tennañ war un dra, pe tennañ war un den, pe war ul loen (gant ur wareg, ur fuzuilh)


Stumm all

tenniñ

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

  Furm anv-gwan

tennañ /ˈtɛnːã/

  1. Derez-uhelañ an anv-gwan tenn.